Dinsdag
Door: Anette
Blijf op de hoogte en volg Anetteleo
31 Juli 2013 | Vietnam, Hội An
Dinsdag, 30 juli 2013
Na het ontbijt moeten we eerst langs de naaister om te kijken of de verstelde broeken van Leo goed zijn. Deze zijn te breed bij de heupen, dus ook deze moeten versteld worden. Vanmiddag is alles klaar.
Eigenlijk hebben we het hier wel gezien en willen we morgen naar Ho Chi Minh City vliegen.
In het hotel regelen we de vliegtickets en vragen we of het mogelijk is een nacht te cancelen. Daar we het via booking.com hebben geregeld kunnen we het niet cancelen. Een leer voor de volgende keer; in eerste instantie twee nachten boeken. Nachten bijboeken is makkelijker, dan nachten cancelen.
Dus besluiten we die andere nacht ook nog maar te blijven, ook is het nog eens zo dat onze ticket op donderdag ook nog eens goedkoper is.
Na dit geregeld te hebben gaan we weer richting strand. Ook vandaag schijnt volop de zon. Wat zijn we toch een boffers.
In eerste instantie wilde ik langs een ecologisch palmenbos, maar het is met die volle zon op dit middaguur wel erg warm. Gister reden we richting strand langs een tentje met Italiaanse Lavazza koffie, dus daar even een stop. We zijn buiten op het terras in de schaduw gaan zitten. Binnen is er wel lekkere airco, maar even van de fiets en zo weer opstappen kunnen we beter in de buitentemperatuur blijven.
Het restaurant is van een Australisch stel, en binnen is er daarnaast ook nog een kleine supermarkt met westerse spulletjes. Na de koffie met wat lekkers gaan we weer richting strand.
Zelfde verhaal als gister: bedjes onder parasol en languit genieten.
Nu komt er een Nederlands gezin naast ons zitten. Dit is hun eerste verre reis en het is heel anders dan een strand vakantie in Spanje of Turkije, maar tot nu toe bevalt het ze uitstekend.
Tegen een uur of drie gaan we weer richting Dingo Deli, het Australisch restaurant voor een heerlijke burger en zelfgemaakte corn chips. Hmmmmm, erg lekker.
Na dit alles gaan we terug naar Tam, onze kleermaakster. We moeten nog even wachten op de broeken van Leo, deze zijn nog niet klaar. In de tussen tijd maken we over en weer geintjes met de Vietnamese dames. Ook vertellen ze ons dat de school voor hun kinderen erg duur zijn, wel 200 dollar per maand. Als ik hier een huis zou huren en privé les zou gaan geven, dan kan ik 70 dollar per kind vragen en dan is dat goedkoop. Hmmmm, het overwegen waard, maar ja zo groot is de haven hier niet om voor Leo werk te vinden.
Net als we besluiten om morgen terug te komen, worden de broeken van Leo binnen gebracht. Het blijkt dat Tam te maten opneemt en dat haar zus ze maakt.
Zo rekenen we alles af en vlak voordat we weg willen, nodigt Tam ons uit voor de lunch van morgen.
De schoenen van Leo zijn wel iets smaller gemaakt, maar de punten blijken even lang, dus nog steeds niet goed, het jonge meisje dat ons helpt probeert uit te leggen dat dit zo hoort, maar Leo wil ze toch graag korter. Ok, morgen terug komen......... Gelukkig blijven we nog een nacht.
Zo gaan we alleen met onze kleding terug naar het hotel.
Na het douchen gaan we op de fiets weer richting het oude centrum. Dit keer gaan we de verlichte brug over om het gedeelte aan de overkant te bekijken. Er blijkt een marktje te zijn met kraampjes met lampionnen, grote en kleine en wederom dezelfde spulletjes die we al in Hue op de markt hebben gezien.
Verder langs de rivier allemaal restaurantjes met lampionnen aan de voorkant. Het ziet er erg gezellig uit.
Daar we vanmiddag al vrij veel gegeten hebben, gaan we naar een restaurant waar we allemaal kleine hapjes kunnen bestellen.
Zo hebben we weer een drukke dag gehad met onze kleertjes en schoenen.
Na het ontbijt moeten we eerst langs de naaister om te kijken of de verstelde broeken van Leo goed zijn. Deze zijn te breed bij de heupen, dus ook deze moeten versteld worden. Vanmiddag is alles klaar.
Eigenlijk hebben we het hier wel gezien en willen we morgen naar Ho Chi Minh City vliegen.
In het hotel regelen we de vliegtickets en vragen we of het mogelijk is een nacht te cancelen. Daar we het via booking.com hebben geregeld kunnen we het niet cancelen. Een leer voor de volgende keer; in eerste instantie twee nachten boeken. Nachten bijboeken is makkelijker, dan nachten cancelen.
Dus besluiten we die andere nacht ook nog maar te blijven, ook is het nog eens zo dat onze ticket op donderdag ook nog eens goedkoper is.
Na dit geregeld te hebben gaan we weer richting strand. Ook vandaag schijnt volop de zon. Wat zijn we toch een boffers.
In eerste instantie wilde ik langs een ecologisch palmenbos, maar het is met die volle zon op dit middaguur wel erg warm. Gister reden we richting strand langs een tentje met Italiaanse Lavazza koffie, dus daar even een stop. We zijn buiten op het terras in de schaduw gaan zitten. Binnen is er wel lekkere airco, maar even van de fiets en zo weer opstappen kunnen we beter in de buitentemperatuur blijven.
Het restaurant is van een Australisch stel, en binnen is er daarnaast ook nog een kleine supermarkt met westerse spulletjes. Na de koffie met wat lekkers gaan we weer richting strand.
Zelfde verhaal als gister: bedjes onder parasol en languit genieten.
Nu komt er een Nederlands gezin naast ons zitten. Dit is hun eerste verre reis en het is heel anders dan een strand vakantie in Spanje of Turkije, maar tot nu toe bevalt het ze uitstekend.
Tegen een uur of drie gaan we weer richting Dingo Deli, het Australisch restaurant voor een heerlijke burger en zelfgemaakte corn chips. Hmmmmm, erg lekker.
Na dit alles gaan we terug naar Tam, onze kleermaakster. We moeten nog even wachten op de broeken van Leo, deze zijn nog niet klaar. In de tussen tijd maken we over en weer geintjes met de Vietnamese dames. Ook vertellen ze ons dat de school voor hun kinderen erg duur zijn, wel 200 dollar per maand. Als ik hier een huis zou huren en privé les zou gaan geven, dan kan ik 70 dollar per kind vragen en dan is dat goedkoop. Hmmmm, het overwegen waard, maar ja zo groot is de haven hier niet om voor Leo werk te vinden.
Net als we besluiten om morgen terug te komen, worden de broeken van Leo binnen gebracht. Het blijkt dat Tam te maten opneemt en dat haar zus ze maakt.
Zo rekenen we alles af en vlak voordat we weg willen, nodigt Tam ons uit voor de lunch van morgen.
De schoenen van Leo zijn wel iets smaller gemaakt, maar de punten blijken even lang, dus nog steeds niet goed, het jonge meisje dat ons helpt probeert uit te leggen dat dit zo hoort, maar Leo wil ze toch graag korter. Ok, morgen terug komen......... Gelukkig blijven we nog een nacht.
Zo gaan we alleen met onze kleding terug naar het hotel.
Na het douchen gaan we op de fiets weer richting het oude centrum. Dit keer gaan we de verlichte brug over om het gedeelte aan de overkant te bekijken. Er blijkt een marktje te zijn met kraampjes met lampionnen, grote en kleine en wederom dezelfde spulletjes die we al in Hue op de markt hebben gezien.
Verder langs de rivier allemaal restaurantjes met lampionnen aan de voorkant. Het ziet er erg gezellig uit.
Daar we vanmiddag al vrij veel gegeten hebben, gaan we naar een restaurant waar we allemaal kleine hapjes kunnen bestellen.
Zo hebben we weer een drukke dag gehad met onze kleertjes en schoenen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
