Goodmorning, Vietnam!
Door: Anette
Blijf op de hoogte en volg Anetteleo
27 Juli 2013 | Vietnam, Hanoi
Goodmorning, Vietnam!
Om tien over zeven gaat onze wekker af, rond acht uur gaan we starten met de tour in DMZ ( De Gedemilitariseerde Zone).
In een gezelschap van verschillende landen afkomstige toeristen gaan we met een klein busje op weg naar dit gebied. De rit naar het begin van de zone duurt ong. 2 uur, daar pikken we de gids op en gedurende haar inleidende verhaal rijden we de bergen in op weg naar de uitkijkpost van de Amerikanen.
We kunnen niet zelf naar de post, daar er geen weg naar toe loopt. De Amerikanen werden er in die tijd met een helikopter op gestationeerd.
Nu wappert de Vienamese vlag op de top.
Tijdens de verdere rit legt de gids uit dat de bevolking in de bergen nog steeds last hebben van de naweeën van deze oorlog. Daar er chemische bommen werden gebruikt is de grond zwaar vervuild, dus zowel het water als alles wat er op het land verbouwd wordt, is slecht voor de gezondheid.
Net na de oorlog zijn er veel misvormde baby's geboren, die niet heel oud geworden zijn. Op dit moment zorgt de regering er voor dat de plaatselijke bevolking goede huisjes krijgt en dat de grond weer gebruikt kan worden door de boeren. Ook hebben ze beschikking tot bronwater.
Ondertussen zijn we met het busje al aangekomen bij de bevolking en hebben we even de gelegenheid om foto's te maken.....
Na dit "foto moment" gaan we verder naar boven, daar komen aan op wat tijdens de oorlog het vliegveld van de Amerikanen was, de militaire basis Khe Sanh.
In 1968 is deze basis zwaar gebombardeerd, wat voor de Amerikanen het begin van het einde betekende. Nu is het een klein museum met foto's uit die tijd en wat materialen en wapens. Buiten staan er enkele voertuigen, helikopters en een vliegtuig. Ook hebben ze enkele bunkers en loopgraven na gemaakt.
Na de lunch gaan we naar het indrukwekkendste gedeelte van de dag: de Vinh Moctunnels.
Met blote handen, spaden en manden groeven de dorpelingen tunnels in de heuvel. Het complex heeft een totale lengte van 3 km, 3 verdiepingen bestaande uit tunnels met vierkante uitsparingen waar de gezinnen in woonden, een ontmoetingsplek en een ziekenhuis. De dorpelingen en Vietnamese soldaten woonden er voor 4 jaar, er werden 17 baby's geboren. De hoogte is ong. 1.80 hoog en 1 m. Breed. Voor de bezoekers is het mogelijk om er een gedeelte door heen te wandelen. Het wordt van binnen een klein beetje verlicht om een idee te geven wat de bevolking in die jaren heeft moeten doorstaan.
Na dit indrukwekkende gebied sluiten we de tour af met een bezoek naar een begraafplaats waar de oorlog-slachtoffers begraven liggen. Toevallig vindt morgen de jaarlijkse herdenking plaats en zijn er al enkele bloemstukken bij het gedenkteken geplaatst. Ook zijn er Vietnamezen die bij de graven wierook zetten.
Na deze indrukwekkende tour komen we rond 6 uur, redelijk total loss, terug in ons hotel. Even lekker opfrissen om daarna lekker te gaan eten.....Leo wilde nog even revanche nemen op het verliezen van gister.....helaas, win ik vandaag wederom met het spelletje Jenga.
In het hotel de tassen inpakken voor onze doorreis naar Hoi An.
Om tien over zeven gaat onze wekker af, rond acht uur gaan we starten met de tour in DMZ ( De Gedemilitariseerde Zone).
In een gezelschap van verschillende landen afkomstige toeristen gaan we met een klein busje op weg naar dit gebied. De rit naar het begin van de zone duurt ong. 2 uur, daar pikken we de gids op en gedurende haar inleidende verhaal rijden we de bergen in op weg naar de uitkijkpost van de Amerikanen.
We kunnen niet zelf naar de post, daar er geen weg naar toe loopt. De Amerikanen werden er in die tijd met een helikopter op gestationeerd.
Nu wappert de Vienamese vlag op de top.
Tijdens de verdere rit legt de gids uit dat de bevolking in de bergen nog steeds last hebben van de naweeën van deze oorlog. Daar er chemische bommen werden gebruikt is de grond zwaar vervuild, dus zowel het water als alles wat er op het land verbouwd wordt, is slecht voor de gezondheid.
Net na de oorlog zijn er veel misvormde baby's geboren, die niet heel oud geworden zijn. Op dit moment zorgt de regering er voor dat de plaatselijke bevolking goede huisjes krijgt en dat de grond weer gebruikt kan worden door de boeren. Ook hebben ze beschikking tot bronwater.
Ondertussen zijn we met het busje al aangekomen bij de bevolking en hebben we even de gelegenheid om foto's te maken.....
Na dit "foto moment" gaan we verder naar boven, daar komen aan op wat tijdens de oorlog het vliegveld van de Amerikanen was, de militaire basis Khe Sanh.
In 1968 is deze basis zwaar gebombardeerd, wat voor de Amerikanen het begin van het einde betekende. Nu is het een klein museum met foto's uit die tijd en wat materialen en wapens. Buiten staan er enkele voertuigen, helikopters en een vliegtuig. Ook hebben ze enkele bunkers en loopgraven na gemaakt.
Na de lunch gaan we naar het indrukwekkendste gedeelte van de dag: de Vinh Moctunnels.
Met blote handen, spaden en manden groeven de dorpelingen tunnels in de heuvel. Het complex heeft een totale lengte van 3 km, 3 verdiepingen bestaande uit tunnels met vierkante uitsparingen waar de gezinnen in woonden, een ontmoetingsplek en een ziekenhuis. De dorpelingen en Vietnamese soldaten woonden er voor 4 jaar, er werden 17 baby's geboren. De hoogte is ong. 1.80 hoog en 1 m. Breed. Voor de bezoekers is het mogelijk om er een gedeelte door heen te wandelen. Het wordt van binnen een klein beetje verlicht om een idee te geven wat de bevolking in die jaren heeft moeten doorstaan.
Na dit indrukwekkende gebied sluiten we de tour af met een bezoek naar een begraafplaats waar de oorlog-slachtoffers begraven liggen. Toevallig vindt morgen de jaarlijkse herdenking plaats en zijn er al enkele bloemstukken bij het gedenkteken geplaatst. Ook zijn er Vietnamezen die bij de graven wierook zetten.
Na deze indrukwekkende tour komen we rond 6 uur, redelijk total loss, terug in ons hotel. Even lekker opfrissen om daarna lekker te gaan eten.....Leo wilde nog even revanche nemen op het verliezen van gister.....helaas, win ik vandaag wederom met het spelletje Jenga.
In het hotel de tassen inpakken voor onze doorreis naar Hoi An.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
