wat een hoge bergen
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Anetteleo
28 Oktober 2011 | Nepal, Kathmandu
Nu in Periche aangekomen na vanmorgen de Kalapattar te hebben beklommen, deze is 5545 meter hoog en wij kwamen vanaf 5100 dus een makkie. Maar ik zal beginnen vanuit Dingboche waar wij woensdagvroeg vertrokken om half 7 om lekker op tijd aan te komen in Lobuche. waar wij dan op 4950 meter zouden aankomen. vrolijk wandelend kwamen we bij een muur aan van 600 meter die wij net na de lunch zouden beklimmen. Alleen de keuken was doorgelopen naar Lobuche een misverstandje en wij waren met het zoeken al een stukje omhoog gegaan toen het voorstel kwam om een stuk naar beneden te lopen en daar wat te eten in een soort van restaurant. Maar wij liepen door naar boven ppfff het is te doen maar het vraagt wat doorzetten. Die volbracht liepen we makkelijk door naaqr Lobuche, het zelfde verehaal eten en slapen. De volgende ochtend vroeg op gestaan om naar Gorak Shek te lopen en vandaar een wandeling van ruim 6 uur naar Everest Basecamp. Iets waar naar uitgekeken is al die weken en nu was het moment daar om er naar toe te kunnen. Alleen het werd een hele zware wandeling, we waren de 5100 meter in hoogte al voorbij en toen moesaten we ook nog op en neer. Met een lunchpakketje bij ons konden we het BC al zien liggen maar het duurde nog ruim 1,5 uur er te komen. Op de gletser liggen nog wat oude resten van het BC maar om daaar te zijn is wel een heel gaaf gevoel het dikke ijs onder de voeten. Iedereen verteld dat ik er was foto's gemaakt en weer terug gewandeld met mijn tong over de gletser weer in het tentenkaqmp aangekomen waar we gelijk gingen eten, om 18:15 in de slaapzak want vandaag zouden we dus de Kalapattar bestijgen om kwart voor 5 om de zon op de toppen van de Mount Everest ea te zien komen, maar dat werd half 6 omdat de siddar zich verslapen had. Achteraf niet zo'n probleem. Eindelijk opgetuigd met genoeg warme kleding een fles water en iets te eten, we hadden natuurlijk al thee op, begonnen we aan de wandeling. Als je die zwarte puist ziet liggen dan lijkt hij ondanks de hoogte wel mee te vallen. Hoe anders, je begint met een wandeling stijl omhoog van ongeveer 100 meter dan vals plat en ik maar kijken naar de verkeerde punt, want daar achter lag de werkelijke f###ing top. Ik begon zachtjes te huilen toen ik dat zag. Was al een paar keer over miujn strokken gaan hangen voor wat lucht maar dit zou tot aan dse top nog een keer of 20 gebeuren. Maar uiteindelijk de zon scheen al toen ik boven kwam met bevroren vingers en de top al wat rustiger was van de mensen die wel op tijd waren. na het genot van de overwinning op mijzelf vooral weer naar beneden voor ontbijt. Daarmee klaar liepen we dus 2 dorpen verder terug, dat betekent na die heerlijke bekjlimming ook nog een t###s eind lopen voor een slaapplek. Zover dit relaas in kleine zinnen. groeten Leo